TOUR DE LA MAYENNE PROFONDE GR-36



De Tour de la Mayenne Profonde valt voor een deel samen met de GR-36 over het echte platteland van rust en eenvoud, nog niet bedorven door de zucht naar spektakel die de moderne tijd karakteriseert. Het landschap is er één van langzaam rollende heuvels, alsof een machtige branding ze ooit in rijen hier heeft neergelegd. Gelukkig heeft de grootschalige landbouw nog niet toegeslagen, met zijn kaalslag en dodelijk saaie vergezichten. In plaats daarvan worden we getrakteerd op de Franse variant van het coulisselandschap, de bocage. Deze voorziet in een levendige afwisseling van akkers en weiden, hagen, bomen en bosschages. Het is er heerlijk lopen, Soms over asfalt maar meestal over karrensporen in de schaduw van geboomte.

De route biedt - althans in het Parc Naturel Régional Normandie-Maine, tussen Sées en Sillé-le-Guillaume - geen dramatische landschappen, geen wilde kloven, geen adembenemende uitzichten. Nee, het is voornamelijk zachtgolvend boerenland dat wij doorkruisen, een paar grote bossen en welgeteld één kloofje, dat van de Sarthe bij St. Céneri-le-Gerei. Dit traject van de GR 36 is een gelukkige combinatie van niet te moeilijk, niet te ver weg en mooi genoeg in ieder geval. Hier vind de rust van de campagne, van Ia Mayenne Profonde.

DAG 1

Sées - Carrefour de la Croix de Médavy - Fontenai-les-Louvets

Om vanuit Sées de GR 36 te bereiken moeten we eerst over een PR (Petite Randonnée) en zo vervelend is die nog niet. Integendeel, in een mum van tijd lopen we over een boerenpad tussen de akkers en weilanden door via de gehuchten La Valliére en Le Bouillon. Achter ons verdwijnt het oude bisschopsstadje waar we de gotische kathedraal uit de 14e eeuw bezochten en de markt die ons voorzag van brood en worst en Livarot - pittig, één van de vele kazen die uit Normandië komen.

Die PR brengt ons uiteindelijk aan de rand van het Forêt d'Écouves, het bos dat wij al die tijd in de verte, bovenop de heuvelkam hebben zien liggen. Het is één van de grote bossen waarom het Parc Naturel Régional Normandie-Maine bekend staat en waar we wellicht ontmoetingen mogen verwachten met edelherten, reeën, zwijnen, nou ja, noem maar op. Gespannen turen we daarom elke brandgang in en elke zijweg, maar voorlopig moeten we het doen met klein wild zoals eekhoorn, veldmuis, een mooie groene kikker en jawel, de smaragdhagedis. Een schitterend diertje, met zijn geschubde huid en het smaragdgroen dat rond de kop een zweem van blauw krijgt.


We bereiken in Forêt d'Écouves het hoogste punt van Normandië met 417m en komen op het Carrefour de la Croix de Médavy. Hier passeren we een oorlogsmonument met Shermantank. Een herinnering aan het gevecht dat hier op 12 en 13 augustus 1944 is geleverd tussen de geallieerden met het 3e Amerikaanse leger onder leiding van Generaal Patton en de 2e Franse pantserdivisie Valois met Generaal Leclerc tegen de 9e pantserdivisie van de Duitsers, die hier door de Fransen nagenoeg vernietigd werd.

Nu pikken we de GR 36 op. Het wordt langzaam maar zeker tijd een plek voor de nacht te vinden. Volgens de kaart moet er net buiten het bos, maar dichtbij de GR in Fontenai-les-Louvets een Gîte d’étape zijn. Ideaal dus en opgewekt lopen we vanaf La Croix Madame richting bewoonde wereld. Maar geen Gîte d’étape. Gelukkig komen we de boswachter tegen en beter hadden we het niet kunnen treffen. We kunnen bij het Maison Forestière du Canard kamperen in de voortuin, met uitzicht op het bos. Kan het beter?

DAG 2

Fontenai-les-Louvets - La Roche-Mabile - St. Céneri-le-Gérei

De ochtend begint met een heerlijke boswandeling. Begeleid door een koor van vooral vinken volgen we de Sommière de Belle Fontaine zoals het kaarsrechte karrenspoor heet. We passeren percelen met dennen en sparren, eiken en beuken - weliswaar is het Forêt d'Ecouves oeroud maar het is geen oerbos en dat proef je. Later volgt een pad vol boomwortels langs een paar meertjes en weer later opent zich ineens een vergezicht op de bocage buiten het bos.

Eerst nog steken we de provinciale D2 naar Alencon over en zien even later voor os La Roche-Mabile. Het ligt prachtig, aan de voet van wat heuvels met weitjes vol boterbloemen en bloeiende perenbomen, de lucht vol van het gezang van de vogelen des velds en het is hier dat we ineens aan Sint Franciscus moet denken. Sint Franciscus zag in de schepping een teken van Gods aanwezigheid en vandaag, liggend in een weitje net buiten Ia Roche-Mabile naast het kerkhof, komt mijn serafijns verleden even boven.

We volgen het asfalt langs de Sarthon, lopen door St. Denis-sur-Sarthon en onze volgende halteplaats is Ravigny met zijn romaanse kerkje. Vijftien kilometer asfalt scheiden ons nog van het einddoel van vandaag in St. Céneri-le-Gérei. Stevig doorstappen en de Sarthon volgen.


Het schilderachtige dorpje St. Céneri-le-Gérei ligt met zijn oude romaanse brug mooi, verscholen in een nauwe vallei, aan de Sarthe. Hier stroomt de Sarthon, die we tot nu toe stroomafwaarts volgde in de Sarthe die zich van hieruit door de Alpes Mancelles wringt - een groot woord voor de heuvels die wat steiler op- en aflopen. Dit dorpje uit de elfde eeuw ligt op de grens tussen de Atlantische Loirestreek en Normandië en mag zich ook nog “Ville fleuris” noemen vanwege de overdadige bloemenpracht die de huizen sieren. De huizen in St. Céneri-le-Gérei zijn verzakt. De straten lopen omhoog en aan het einde van het dorp staat een Romaanse kerk. In 1826 werden hier fresco’s in aarden tinten ontdekt uit de 12e en 13e eeuw. Een geweldige rustplaats.

DAG 3

St. Céneri-le-Gérei - St. Leonard es Bois - St. Georges-le-Gaultier

De mooiste kilometers maken we de derde dag als we van St. Céneri-le-Gérei naar St. Georges-le-Gaultier lopen. We lopen hier in de Alpes Mancelles. Volgens een legende komt de naam Alpes Mancelles uit de zevende eeuw toen twee broers besloten om Rome te verlaten en naar Gallië af te reizen. Toen de broers door de Alpen kwamen, spraken ze af door te lopen tot ze een landschap zagen dat hen aan de Alpen zou herinneren. Maar hier rijken de bergen niet verder dan 220m.

Eerst is er een prachtig pad langs de Sarthe, door een rivierbos waarin het zo 's ochtends vroeg heerlijk koel is. Vervolgens klimmen we - het moeilijkste stuk van de hele tocht en zelfs dat duurt niet langer dan tien minuten - naar de buurtschap la Saussaie. Het pad volgend, een karrenspoor, ontsluit een paar volmaakte landschapjes, heuvelkommen met links bloemenweitjes en rechts de zoom van het bos hoog boven de Sarthe.

Even bijkomen in St. Léonard-des-Bois in de uitspanning Le Moulin de L’Inthe en genieten van een welverdiende rustpauze. Weer op weg voert de route ons na St. Léonard-des-Bois eerst door de schilderachtige Vallée de Misere en weldra laten we de Alpes Mancelles achter ons. Nu betreden we definitief het boerenland van de Maine. Voorbij het kerkhof van St. Paul-le-Gaultier steken we het beekje van de Merdereau over. Bocage alom maar wat ons vooral pleziert, zijn de verborgen holle wegen waarover de GR ons voert, de minuscule paadjes die kort voor St. Georges-le-Gaultier zelfs dwars door de velden gaan. Onze gedachten gaan hierbij onwillekeurig naar Zuid-Limburg, waar wij op onze wandelingen door veel holen wegen gelopen zijn. Hier langs de GR 36, in de Mayenne Profonde vind je een landschap, de sfeer, de eenvoud die wandelen zo prettig maken.


DAG 4

St. Georges-le-Gaultier - Mont St. Jean - Forêt de Sillé - Sillé-le-Guillaume

Vandaag is het de laatste dag van onze omzwervingen over het Franse platteland van de Tour de la Mayenne Profonde. Een kleine 18 km zijn het nog tot in Sillé-le-Guillaume. Nog eenmaal door het coulissenschap van de Mayenne, velden afgewisseld door groepjes bomen, rijen struike, kerken, kruisen en oude gebouwtjes. We verlaten St. Georges-le-Gaultier in zuidelijke richting door golvend terrein en steken even verderop het riviertje de Orthe over. We bereiken Mont St. Jean.

De route leidt ons vervolgens naar het Forêt de Sillé. Hier passeren we een boswachterswoning en duiken even verderop het bos in. Bij Etang du Defais is een heus strandje met de toepasselijke naam Sillé Plage. Een echte plek om te recreëren voor de bewoners van Sillé. Nog maar een paar kilometer en we bereiken Sillé-le-Guillaume, het einddoel van onze meerdaagse wandeling. Het dorp beschikt over een heus kasteel uit de 15e eeuw en een oud kerkje, dat teruggaat tot de 13e eeuw, maar daarna talloze malen is gerestaureerd.

ALGEMENE INFORMATIE



BESCHREVEN TRAJECT

Het beschreven deel van de GR 36 meet ongeveer 85 kilometer en ligt tussen Sées in het departement Orne, en Sillé-le-Guillaume in het departement Sarthe. Het maakt - op de verbinding met Sées na - deel uit van de GR 36 en de Tour de la Mayenne Profonde

OVERNACHTEN, ETEN EN DRINKEN

Wildkamperen is mogelijk maar niet strikt noodzakelijk, want langs of in de nabijheid van het beschreven traject liggen voldoende campings. Ook zijn er Gîtes d’étape, hotels en Chambres d’hôte. In het routeboekje vind je bij iedere plaats informatie over de inkoopmogelijkheden, de bezienswaardigheden en de overnachtingsmogelijkheden. Alleen van de gites d’étape staan de adressen en telefoonnummers vermeld. Van de overige accommodatie moet je de telefoonnummers en adressen opvragen bij de plaatselijke toeristenbureaus. Eten en drinken inslaan onderweg is geen probleem.

KLIMAAT EN BESTE TIJD

De meest voor de hand liggende tijd om te gaan wandelen of klimmen in de Écrins is vanaf de vroege zomer tot de late herfst. In juni kan er nog veel sneeuw liggen tot in de buurt van de boomgrens. Juli en augustus zijn de 'topmaanden' met 'topdrukte'. Wil je volle hutten en drukke campings vermijden, dan is het verstandig om eind juli - begin augustus te vermijden. Bovendien is het in de dalen dan al snel te warm voor stevig wandelwerk. Tegen het einde van augustus wordt het rustiger en de maand september is al ronduit stil, met mooi weer en de eerste herfstkleuren. Campings en (de meeste) refuges gaan stuk voor stuk dicht, maar je kunt er altijd nog wild kamperen of (bij de meeste refuges) gebruik maken van de 'winterkwartieren'. Oktober is héél rustig en het weer is vaak mooi (helder, warm in de dalen). Niet altijd ideaal voor klimmers (kans op verse sneeuw of juist verijsde wanden, reddingsdiensten op non-actief, geen up-to-date weerberichten), maar wel 'avontuurlijk'.

BRON EN GIDS

Op Pad Nr7, september/oktober 1998, Paul Vreuls

GR 22-36, Tours dans Ie Parc Normandie-Maine, Alpes Mancelles, ref. 039
uitg. FFRP, f. 33,50. Hierin staat het beschreven deel van de GR 36, maar ook een stuk van de GR 22, evenals de:

- Tour de Ia Mayenne Profonde (175 km)
- Tour des Trois Forêts (114 km)
- Tour des Alpes Mancelles (115 km).

KAARTEN

IGN serie bleue, 1:25.000, blad 1616 ET, ca f. 23,-.
IGN serie bleue, 1:25.000, blad 1617 E, ca f. 23,-.
IGN serie bleue, 1:25.000, blad 1618 E, ca f. 23,-.
IGN serie orange, 1:50.000, blad 1715, ca f. 23,-.
IGN serie orange, 1:50.000, blad 1716, ca f. 23,-.
IGN, 1:100.000, blad 82006, Parc Naturel Régional Normandie-Maine , ca. f.28,-

Deze wandelingen zijn met de grootst mogelijke zorg samengesteld. Maar ten aanzien van wijzigingen of onvolledigheden in de tekst kan geen aansprakelijkheid worden aanvaard.

Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 18-04-2001 door C.P.J. Aerssens