PARC NATUREL RÉGIONAL DU VERCORS



Ten zuidwesten van Grenoble steken de kalkstenen plateaus van de Vercors hoog boven het dal uit. In het beschermde natuurreservaat Les Hauts Plateaux kun je dagen wandelen zonder een nederzetting tegen te komen. Als de zon schijnt geniet je van de bloemen en de stilte, maar als de Vercors zich in ondoordringbaar grijs hult, zijn mensen er niet welkom.

Het kalkmassief van de Vercors ligt tussen de Dauphiné (Grenoble) en de Provence. Het wordt begrensd door de steden Grenoble, Valence en Die. Het gebied ligt op de klimaatgrens tussen de Alpen en de Mediteranée; op de toppen ligt soms in augustus al sneeuw, in de dalen heerst een mediterraan klimaat. De Vercors is een middelgebergte (met desalniettemin de gevaren van een hooggebergte), met als hoogste top de Grand Veymont, 2341 m hoog. Drie rivieren omsluiten de Vercors: de Drac in het oosten, de Isére in het noordwesten en de Drôme in het zuiden.

Deze meerdaagse wandeling voert door het Parc Naturel Régional du Vercors en het natuurreservaat Les Hauts Plateaux en volgt voor een deel de rood-wit gemarkeerde GR9 en GR91 en maakt gebruik van de Sentiers du Vercors. Heb je ooit een echte bergwandeling gemaakt? Heb je een goeie conditie? Dan is wandelen in de Vercors een uitdaging. Een echte alpiene tocht! Bij het woord alpiene voert er wellicht een lichte rimpeling door je gemoed, als je de IGN-kaart van het Parc Naturel Régional du Vercors onder ogen krijgt. Het is zo'n typische landkaart die, eenmaal uitgevouwen, de hele tafel bedekte.

DAG 1

Autrans - Pas de l’Ours - Pas de Ia Clé - Autrans

Autrans is een klein dorp in de bergen, even ten westen van Grenoble, dat vooral van het wintertoerisme, het 'ski-de-fond', leeft. We gaan enkele dagen in het Parc Naturel Régional du Vercors lopen, eerst om Autrans heen en daarna over de Hauts Plateaux. Vanaf Autrans willen we op deze eerste dag naar de Pas de l’Ours. We verlaten de asfaltweg en nemen bij le Bouget het pad, dat flink stijgt. We lopen door het bos omhoog en ademen met welbehagen de geur in van vochtige aarde, kruiden en mos. Na Grenoble met zijn chemische industrie is deze frisse lucht een verademing. 'Twee weken in Autrans en je kunt er weer een heel jaar tegen', jubelt een bleekneuzig meisje ons vanaf een poster tegemoet. Dat was de slogan waarmee het dorp zich al in de jaren vijftig profileerde.


Ondertussen lopen we behoorlijk te hijgen. We zijn al 600 meter gestegen en zijn vol goede moed, ook omdat onze rugzakken nog beneden in het dorp staan, waar we vannacht slapen. Vandaag dragen we alleen mondvoorraad op onze rug. We passeren la Moliére 1655m. Vanaf de Pas de l’Ours zien we beneden ons in oostelijke richting Grenoble liggen, gehuld in stadse dampen. De tocht gaat verder over de bergkam. Af en toe kruisen we de GR9; op de Hauts Plateaux zullen we zo nu en dan stukken van deze GR lopen. Links van ons ligt het zoetgeurende, zachtzoemende bos, rechts kijken we naar de overkant, naar de top van de Grand Pic de Belledonne 2978m en het Massif de la Chartreuse. Het pad wordt smaller, het voert vlak langs de afgrond met schitterend uitzicht over de bergkam. In de diepte het dal van de Isère. Het pad verwordt tot een spoor, tot minder, en zwetend klimmen we voort van kei op kei, over omgewaaide bomen heen. Steil omhoog. Van wandelen is nauwelijks meer sprake. Dit is klimwerk.

We kijken eens op de kaart. De Pas de Ia Clé 1515m, daar moeten we nog heen. Voor een eerste dag valt het niet mee. Is dit werkelijk een ééndagstocht? We zijn al zeven uur onderweg. Wevolgen nog steeds de GR9 tot aam Signal de Naves 1606m en zoeken vanhieruit de asfaltweg op die ons terug brengt in Autrans.

DAG 2

Autrans - Pas de Pertuson - Rencurel - Valchevrière - Chalimont

Vandaag wacht ons een hele tippel. Om 8 uur vertrekken we. Vandaag lopen we van Autrans via de Pas de Pertuson naar het dorp Rencurel, en van daar naar Chalimont voor een overnachting in een bemande hut. We moeten iets meer dan 400 m stijgen. Flink doorlopen wordt ons geadviseerd, zodat we voor 12 uur in Rencurel zijn. Dan kunnen we daar pauzeren, en dan zijn we om een uur of zes 's avonds wel in Chalimont.

Langzaam, stapje voor stapje gaan we steil omhoog. Over keien en door modder, want het is de laatste weken regenachtig geweest. Het gaat goed. Dit is bos zoals het ooit bedoeld moet zijn. Elke laag heeft zijn eigen begroeiing. Elke plek is bezaaid met bloemen, varens, paddestoelen en grassen, al naar gelang de boomkruinen zonlicht en vocht doorlaten. Veel dode dennen zijn er ook. Gekromde takken van omgevallen bomen steken omhoog. Ze doen me denken aan de ribbenkast van een voorwereldlijke dinosaurus. De meeste bomen zijn met ruw grijs korstmos bedekt. Ze lijken er wel door verstikt. 'Bois barbu’ heet dat, bos met een baard.

De Vercors is een massief van kalksteen, dat doet denken aan een grote Gruyère gatenkaas. Overal zitten gaten in de grond. sommige zijn zo diep dat de bodem voortdurend bedekt blijft met een laag ijs. Soms vallen er dieren in, die dan ten dode opgeschreven zijn. 's Winters is het helemaal gevaarlijk: de gaten worden bedekt met een 'brug' van sneeuw. Een nietsvermoedende wandelaar loopt er zo in.

Na de pas volgt een steile afdaling. We dalen eerst door bos, dan door weilanden. Kleine smalle slingerpaadjes dwars door de bloemen. Dan ineens weer een 'tunnel' met hoogopstaande wallen aan weerszijden. Beekjes kletteren over het pad. Soms lopen we over het erf van een boerderij, met een altijd chagrijnige herdershond in de buurt.

In Rencurel vallen we met onze neus in de beste Franse boter: Een terras met een hele tafel vol salades, met uitzicht op de vallei en in de schaduw van een meer dan 100 jaar oude kastanjeboom. Hotel Le Marronnier . Op vier uur lopen hebben we welgeteld tien minuten gepauzeerd, om dit dorp voor half een te halen. Vanaf het terras zien we daar, in de verte, nog meer Vercors-toppen waarover onze route nog zal gaan. Ik twijfel. Een zo'n pas is leuk op een dag. Maar de hele dag alsmaar door het bos - hoe mooi ook - bergop bergaf klauteren om vanaf weer een top weer een blik op weer hetzelfde dal te werpen! En opnieuw besluiten we één top van het programma af te voeren, zodat we tenminste om 6 uur op ons eindpunt aankomen en nog wat kunnen uitrusten voor de volgende dag. We beginnen te klimmen naar Chalimont. Bergwandelen ligt hier dicht bij bergklimmen. We stuiten op de overwoekerde ruïnes van het dorpje Valchevrière, in de oorlog door de Duitsers platgebrand en nu een geliefd pelgrimsoord.

In het Fôret de Chalimont beheert de familie Loubet een 'refuge gardé', een bemande hut, met zeven slaapplaatsen. De Loubets organiseren wandeltrektochten met muildieren over de Hauts Plateaux; de mens wandelt, het muildier draagt de bagage. Morgen zullen we de Hauts Plateaux opgaan, maar kunnen we die dagtochten nou wel behappen zonder alleen maar haastig tegen de klok te lopen! We worden gewaarschuwd voor mist op de Plateaux, waar je zo makkelijk kunt verdwalen. Bij het minste vermoeden van opkomende mist wordt ons aangeraden direct terug te keren. Tenslotte blijkt dat onze kaart van 1:50.000 veel te grof is, met name om de schaarse waterbronnen in het gebied te kunnen vinden.

DAG 3

Chalimont - Tourtre - La Chapelle-en-Vercors

We stippelen een nieuwe route uit. Na al het klimwerk komen we nu, op weg naar La Chapelle-en-Vercors, over grote glooiende vlaktes tussen de toppen, zogeheten plaines of prairies. Het kalkmassief van de Vercors rijst hoog boven ons uit. Halverwege, bij Tourtre, perst een riviertje zich bovengronds. Op deze plek zie je heel goed dat de Vercors zo'n gatenkaas is. Onder de poreuze kalksteenlaag loopt het water in alle grotten, holen en spelonken. Daarom is er boven, op de Hauts Plateaux, ook bijna nergens water. Alleen hier komt het even boven de grond, maar verderop verdwijnt de rivier weer in de diepte en loop je er als het ware gewoon overheen. Na dit landschap zijn we toch wel benieuwd naar de Hauts Plateaux, die grimmige Hauts Plateaux die in onze verbeelding steeds woester worden. We steken de Vernaison over en bereiken La Chapelle-en-Vercors.


DAG 4

La Chapelle-en-Vercors - Rousset - Pas de Chattons - la Grande Cabanne

Voor vandaag voorspelt het weerbericht onweer, maar we gaan. Om tijdwinst te boeken regelen we vervoer naar het 12 kilometer verderop gelegen Rousset. Met de auto is dit een peuleschilletje. Er wacht ons immers nog een aardige etappe. Even buiten Rousset slaan we links af en volgen een beekje voorbij een kapel en volgen het pad tot we de rood-witte markering van de GR93 treffen. Het gaat in oostelijke richting naar de Pas de Chabrinet en laten de Tête da la Graille links liggen. Voor ons kromt de Grand Veymont zijn zwarte rug.

We nemen de Pas de Chattons ernaast, en niet de top. Er is geen pad meer, er zijn alleen maar naaldbomen, heuveltjes en af en toe een torentje van steen. Dat zijn onze merktekens. Omgewaaide bomen hebben geen enkele kluit aarde tussen hun wortels, maar slechts stenen. Bovenop de Pas de Chattons zijn we omringd door grillig gevormde pieken. We staan nu zelf op zo'n hoge kalkrand. Je kunt echt over het randje lopen, en in de diepte kijken. Als we achterom kijken, kunnen we niet meer bedenken achter welk heuveltje we zojuist vandaan gekomen zijn. Wolken verzamelen zich achter de Veymont. We moeten flink spoorzoeken. We stuiten op de GR91 en besluiten bij la Grande Cabanne te overnachten.


DAG 5

la Grande Cabanne - Montagne de Lans - Corrençon-en-Vercors

Op deze dag wachten op ons de Hauts Plateaux . Je kunt hier dagen lopen zonder een dorp tegen te komen, en bij mist is er geen stenen torentje meer te zien. Het lopen op de Hauts Plateaux is bijzonder vermoeiend omdat hele stukken grond zijn bedekt met ronde witte keien. Soms gaat de tocht urenlang onafgebroken over deze keien. Ze rollen voortdurend weg onder je voeten, je kunt je er niet op afzetten of, bij het afdalen, op tegenhouden.

We lopen op hoogvlaktes van golvend gras, langs steile afgronden en grote gaten. Verderop ligt een Romeinse steengroeve. De Romeinen sleepten alle hier uitgehouwen pilaren naar het 18 km naar het zuiden gelegen Die. Een enkele pilaar en een rond, uitgehouwen voetstuk hebben ze maar laten liggen. Edelweiss, Een typisch pant in het kalklandschap, zien we, bergmarmotten zijn ons voorspeld. We horen ze fluiten, maar zien ze niet. Dit berglandschap is mooi, en makkelijk te bewandelen. Telkens andere pieken, steile wanden, vergezichten en heuvels, typisch het Montagne de Lans.

Op weg naar Corrençon-en-Vercors, komt toch nog mist opzetten. De vochtige vlagen waaien voorbij. Je ziet de bomen in de verte, de gaten in de grond en de heuveltjes niet meer. Het is in korte tijd heel koud geworden. We lopen door een nauwe doorgang tussen twee heuvels. De wind perst de mistvlagen er met veel geraas tussendoor, maar aan de andere kant zit je net in de beschutting van de helling. Voldaan van al onze inspanningen op Les Hauts Plateaux du Vercors bereiken we Corrençon-en-Vercors.

ALGEMENE INFORMATlE

ONTSTAANSGESCHIEDENIS

Het middenoosten van Frankrijk was vroeger, miljoenen jaren geleden, een enorme zee. Villard-de-Lans en La Chapelle-en-Vercors waren warme lagunes, omringd door een koraalrif. Het bezinksel vormde een 2.000 m dikke laag. Een aardbeving, honderd miljoen jaar geleden, deed de Vercors uit het water opduiken met een schild van kalksteen in de vorm van steile rotswanden die het hele massief begrenzen. De Vercors is opgebouwd uit verschillende op elkaar liggende lagen die naar het westen afglijden. Gedurende het Quartair lag Grenoble onder een van de Mont-Blanc afkomstige 1000 m dikke gletsjer, die de Vercors binnendrong tot aan Lans-en-Vercors. Het smeltwater sijpelde niet door de kalkrotsen heen, maar loste ze op en sleet ze uit. Het hardere gesteente loste niet in het water op, maar bleef staan. Onder de bergen waarover je wandelt ligt dan ook een grillige ondergrondse wereld, die bestaat uit grotten, galerijen en gaten waar water en speleologen hun eigen gang gaan.

NATUURPARK EN RESERVAAT

Voluit heet de Vercors het Parc Naturel Régional du Vercors. Het in 1970 als natuurpark aangemerkte gebied is 35.000 ha groot en omvat 62 dorpen met in totaal 28.000 inwoners. In het zuidoosten van dit natuurpark ligt het Réserve Naturelle, het natuurreservaat Les Hauts Plateaux du Vercors. Dit is het meest spectaculaire en meest karakteristieke deel van het hele gebied. De verlatenheid van de Hauts Plateaux is uniek in Frankrijk. Het reservaat is 17.000 ha groot en daarmee het grootste natuurreservaat van Frankrijk. De Hauts Plateaux variëren in hoogte van 1200 m tot 2341 m.

WANDELTOCHTEN

Juni is de beste tijd voor wandel(trek)tochten over de Hauts Plateaux. Zo'n tocht vergt de nodige voorbereiding. Een kaart IGN 1:25.000, een kompas en een flinke voorraad water zijn onontbeerlijk. De Franse autoriteiten raden wandelaars nadrukkelijk af om alleen op pad te gaan. In het natuurpark kom je voldoende dorpjes en water tegen, op de Hauts Plateaux beslist niet. Daar zijn geen dorpjes en er zijn slechts enkele waterbronnen. Soms is het water daar 'non potable', niet drinkbaar. Het meeste water verdwijnt direct ondergronds de grotten in. Met een IGN kaart van 1:50.000 zijn bronnen en hutten nauwelijks te vinden.

Bij de VVV’s in de dorpen zijn brochures verkrijgbaar met ééndaagse en langere wandelingen. Er wordt gewerkt aan de uitgifte van 14 kaarten met wandelroutes en beschrijvingen. Sentiers du Vercors heet de serie. De VVV in Autrans organiseert 's zomers ook wandelingen (halve of hele dag) onder leiding van een gids. Kinderen kunnen mee.
Vanuit Méaudre worden wandelingen en trektochten met een ezel als lastdier georganiseerd, Rondo d'Ane. Trektochten met muildieren, variërend van een weekend tot een week, worden georganiseerd door de familie Loubet.

SLAPEN

Wild kamperen is verboden op de Hauts Plateaux. In de dorpjes zorgen Gîtes d’étape en hotelletjes doorgaans voor voldoende overnachtingsmogelijkheden. Buiten de Hauts Plateaux zijn overal campings. Wie in juli of augustus gaat, zal de gîtes zeker moeten reserveren omdat de Fransen dan ook vakantie hebben. Op de Hauts Plateaux is een aantal onbemande hutten waar je vrijwel gratis kunt overnachten. Bij de VVV’s is een lijst verkrijgbaar met overnachtingsmogelijkheden in en buiten de Hauts Plateaux.

ADRESSEN:

Office du Tourisme Autrans
38880 Autrans
Vercors - Alpes-Dauphiné
(09 31) 76 95 30 70

Ronde d'Ane du Vercors
La Ville
38112 Méaudre
(09 31) 76 95 24 66

Familie Loubet
Font Noire
38250 Villard-de-Lans
(09 31) 76 95 95 19

[IMAGE]

BRON

Op Pad, Colette Alberts

Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 12-05-2001 door C.P.J. Aerssens